Suwalska Orkiestra Kameralna "Camerata dell'Arte"
28 września 2012, godz. 19.00
aula PWSZ (ul. T. Noniewicza 10)
Suwalska Orkiestra Kameralna "Camerata dell'Arte" rozpoczyna szósty sezon artystyczny. W inaugurującym go koncercie, który odbędzie się 28 września 2012 (piątek) o godz. 19.00 w auli PWSZ (ul. T. Noniewicza 10) zaśpiewa Halina Kunicka. Przy fortepianie zasiądzie Jerzy Derfel. Dyrygować będzie Kazimierz Dąbrowski. W programie największe przeboje artystki w opracowaniach orkiestrowych, m.in. "Noce i dnie", "To były piękne dni", "Orkiestry dęte", "Niech no tylko zakwitną jabłonie", "Gwiazda miłości" i wiele innych znanych i lubianych piosenek.
Bilety w cenie 40 zł do nabycia w Informacji ROKiS, tel. 87 566 42 11, w godz. 8.00-18.00 oraz przed koncertem.
HALINA KUNICKA
Gwiazda polskiej piosenki, śpiewała w blisko trzydziestu krajach całego świata. Wydała dwanaście płyt. Wykonuje różnorodny repertuar. Wiele piosenek napisał specjalnie dla niej Wojciech Młynarski. Sięga też po klasykę przedwojennego kabaretu i rosyjskie romanse. Zachwyca dojrzałą interpretacją, wrażliwą muzykalnością, klasą i kulturą muzyczną.
Jest absolwentką Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 r. zdobyła wyróżnienie w radiowym konkursie piosenkarzy amatorów w Warszawie. Śpiewu uczyła się w Radiowym Studiu Piosenki, prowadzonym przez Tomasza Dąbrowskiego, a także u Olgi Łady i Wandy Wermińskiej. W latach 1958–1960 współpracowała z kabaretem Pinezka. W 1959 r. dokonała pierwszych nagrań radiowych. W tym samym roku nagrała także piosenkę pt. Są takie dni do filmu Lunatycy (reż. Bohdan Poręba) oraz Lato, lato do filmu Szatan z siódmej klasy (reż. Maria Kaniewska). Występowała na krajowych i zagranicznych festiwalach piosenki.
Jest laureatką:
— nagrody krytyki muzycznej na festiwalu w Splicie (Jugosławia) w 1967 r.,
— nagrody publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1970 r.,
— wyróżnienia na festiwalu w Tokio (Japonia) w 1970 r.,
— I nagrody i nagrody dziennikarzy na festiwalu w Dreźnie (NRD) w 1971 r.,
— nagrody słuchaczy programu radiowego w Chicago dla najpopularniejszej piosenkarki roku 1972 r.
Dokonała licznych nagrań dla archiwum Polskiego Radia. Zrealizowała recitale telewizyjne w Krakowie, Wrocławiu, Łodzi, Poznaniu i Warszawie. Brała udział w recitalach i programach estradowych w Polsce i za granicą, w dwudziestu pięciu krajach Europy, Ameryki, Azji i Australii.
JERZY DERFEL
Pianista i kompozytor. Ukończył sopocką Podstawową Szkołę Muzyczną i Liceum Muzyczne w klasie fortepianu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie fortepianu Ryszarda Baksta. W 1958 r., jeszcze w liceum, założył zespół jazzu tradycyjnego Flamingo, w którym grał na kornecie do 1962 r. Wystąpił z nim na koncertach w klubie jazzowym Politechniki Gdańskiej „Kwadratowa”, II Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Studenckich w Krakowie oraz kilku prestiżowych imprezach jazzowych, m.in. na koncercie w Filharmonii Narodowej i na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym Jazz Jamboree ’61 w Warszawie. Równocześnie współpracował z Teatrzykiem Rąk Co To, z którym koncertował w krajach Beneluksu i Skandynawii. W 1962 r. przeniósł się do Warszawy. W czasie studiów utworzył z Maciejem Małeckim duet fortepianowy, który prezentował muzyczną klasykę na koncertach w kraju oraz w NRD i Wielkiej Brytanii. Współpracował ze studentami Ludwika Sempolińskiego w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej oraz Studenckim Teatrze Satyry.
Po ukończeniu studiów koncertuje i nagrywa jako akompaniator z wieloma artystami polskiej estrady. Jest kompozytorem:
— opery pt. Nędzy uszczęśliwionej epilog (libretto Wojciech Młynarski);
— musicali Majcher Lady, Klub kawalerów, Wesołego powszechnego dnia, Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca, Kandyd, Klub Pickwicka, Kubuś fatalista i jego pan, Damy i huzary;
— muzyki do spektakli Stanisława Tyma Kochany panie Ionesco i Poczta się nie myli;
— piosenek dla kabaretów Szpak, Dudek;
— muzyki do TV programów Gallux Show i Kabareciku Olgi Lipińskiej;
— muzyki do spektakli teatralnych Siódme nie kradnij, Gwałtu co się dzieje, Niebieski piesek;
— muzyki do spektakli teatrów lalkowych Przygody Puncka, Zielona gęś, Przygody Misia Tymoteusza, Zaklęta studnia, Sześć małych pingwinów, Przygody Smoka Bonawentury;
— muzyki do filmów fabularnych Bez znieczulenia (reż. Andrzej Wajda), Droga (reż. Sylwester Chęciński), Miś, Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (reż. Stanisław Bareja), Tajemnica starego ogrodu (reż. Julian Dziedzina), Pięć dni z życia emeryta (reż. Edward Dziewoński);
— około dwustu piosenek do tekstów Ireneusza Iredyńskiego, Jonasza Kofty, Wojciecha Młynarskiego, Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory.
na podst. mat. org.
« poprzednia | następna » |
---|